ENTEP: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

Με βάση την εμπειρία από την υλοποίηση του έργου και τα αποτελέσματά του, παρακάτω συνοψίζονται μερικές προτάσεις σχετικά με τη διαχείριση του εισβολέα στην Ελλάδα:

• Να αποφεύγεται κατά το δυνατόν η μεταφορά χώματος υπό μορφή μπάζων ή να λαμβάνεται ιδιαίτερη προσοχή κατά τη μεταφορά των τελευταίων, διότι αποτελούν συστηματικό τρόπο επιμόλυνσης παρθένων περιοχών με σπέρματα και τμήματα βλαστών και ριζωμάτων του Solanum elaeagnifolium
• Βόσκηση ζώων σε περιοχές που έχουν υποστεί εισβολή με S. elaeagnifolium πρέπει να αποφεύγεται, αφού τα ζώα αποτελούν σημαντικούς διασπορείς των σπερμάτων του φυτού (π.χ. μέσω της κοπριάς τους)
• Ανάλογη προσοχή πρέπει να λαμβάνεται για πρόληψη μεταφοράς φυτικών τμημάτων του S. elaeagnifolium από γεωργικά μηχανήματα, τα οποία μπορούν να μεταφέρουν τον εισβολέα από χωράφι σε χωράφι
• Λόγω της ικανότητας των σπερμάτων του S. elaeagnifolium να διασπείρονται μέσω του νερού, η καταπολέμηση (με εκρίζωση) του φυτού κοντά σε αρδευτικά κανάλια είναι επιτακτική
• Το S. elaeagnifolium σε πολύ μικρούς, σταθερούς στο χρόνο πληθυσμούς (δηλ. εγκλιματισμένους) δεν φαίνεται να αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την αυτόχθονα χλωρίδα με καλοκαιρινή ανθοφορία. Μεγαλύτεροι, όμως, και συνεχώς επεκτεινόμενοι στο χώρο πληθυσμοί, πιθανολογούνται ως επικίνδυνοι. Οι τελευταίοι πληθυσμοί είναι ικανοί να δημιουργήσουν προβλήματα στην αυτόχθονα χλωρίδα μέσω ανταγωνισμού για πόρους (θρεπτικά, νερό, χώρος) αλλά και για επικονίαση. Μεταξύ όλων των προβλημάτων, ο ανταγωνισμός για επικονιαστές αποδείχθηκε ότι μπορεί να αποτελεί τον κυρίαρχο μηχανισμό, μέσω του οποίου το S. elaeagnifolium φαίνεται να επιβάλλεται στους χώρους εισβολής, με αποτέλεσμα η εγκατάστασή του να είναι σχετικά εύκολη, αποτελώντας στο εξής ένα συνεχή ανταγωνιστή της αυτόχθονης χλωρίδας
• Υπάρχει κίνδυνος επιμόλυνσης των πατατοκαλλιεργειών με σκαθάρια Leptinotarsa decemlineata σε σχετικά μικρή απόσταση από τους πληθυσμούς του εισβολέα S. elaeagnifolium. Οι καλλιεργητές ή θα πρέπει να το αποφεύγουν ή να είναι έτοιμοι για καταπολέμηση του σκαθαριού
• Οι καλλιέργειες πατάτας θα πρέπει να εναλλάσσονται τακτικά με διαφορετικές καλλιέργειες. Αν και αυτό θα πρέπει να εφαρμόζεται ούτως ή άλλως, επιβάλλεται σε περίπτωση γειτνίασης με πληθυσμό S. elaeagnifolium
• Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του S. elaeagnifolium ως εισβολέα είναι και ο αρχαιότερος: η εκρίζωση και καταστροφή (με φωτιά;) των φυτικών τμημάτων. Αυτό, θεωρούμε, ότι πρέπει να εφαρμόζεται είτε για την καλύτερη διαχείριση των πατατοχώραφων, είτε για τη διατήρηση της αυτόχθονης βλάστησης και των φυσικών τοπίων της περιοχής εισβολής
• Ένας ακόμη τρόπος αντιμετώπισης του εισβολέα S. elaeagnifolium, οποίος έχει βρει εφαρμογή σε διάφορες περιοχές του κόσμου (π.χ. ΗΠΑ., Καναδάς, Ν. Αφρική, Ν. Ζηλανδία, Αυστραλία) είναι η βιολογική του καταπολέμηση, η οποία αξίζει να δοκιμασθεί σε περιοχές που πραγματικά αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα εισβολής, όπως εκείνες του νομού Θεσσαλονίκης